تا حالا از این تعجب کرده اید که چرا عکس شما با آنچه که از خود در آینه می بینید تفاوت دارد؟ چه از خود سلفی گرفته باشید چه شخصی دیگر از شما عکس گرفته باشد همیشه حس میکنید چیزی در این عکس کم است. در این مطلب انزل وب به مرور عللی که باعث بروز اتفاق تفاوت چهره در عکس و آینه می شوند خواهیم پرداخت.
تفاوت عکس و آینه برای چیست؟ چرا چهره ما در عکس متفاوت است؟
Why You Look Different in Photos Than You Do in the Mirror?
شاید شما هم این تجربه را داشته اید که یک روز صبح از خواب بیدار شده و وقتی خودتان را در آینه برانداز کرده اید به نظرتان آمده که چهره تان به اندازه کافی برای گرفتن چند عکس از خودتان خوب بنظر می رسد. اما حتی پس از اینکه بیش از بیست عکس از خود گرفته اید هیچ کدام از آن ها به دلایل مختلف نتوانسته اند شما را راضی کنند و سوالاتی مثل “چرا تو عکس صورتم کج میشه؟” و.. برای شما پیش آمده باشد. مثلا آنکه بینی تان بزرگتر از آنچه که هست بنظر می آید ولی وقتی باز هم به خودتان در آیینه نگاه می کنید همه چیز مرتب بنظر میرسد. واقعا چرا چهره ما در گوشی موبایل با تصویرمان در آینه تا این اندازه متفاوت است؟ ما پیش از این در انزل وب به معرفی سایت هایی برای مقایسه کیفیت دوربین گوشی های موبایل هوشمند پرداختیم. حالا در ادامه این مطلب با هم به مرور عواملی خواهیم پرداخت که همگی در کنار هم باعث بوجود آمدن چنین مساله ای برای ما می شوند.
چرا در عکس بد می افتیم: نقش دوربین
دوربین شما را چاقتر نشان میدهد! از جایی به بعد این اصطلاح تلویزیونی تبدیل به باوری جمعی شد. در حالی که چنین تاثیری شاید فقط مختص به قاب تلویزیون باشد بویژه به دلیل اثری که منحنی های موجود در تلویزیون های قدیمی تر بر دید ما داشتند. با اینحال بنظر می رسد که این اتفاق واقعا گاهی در تصاویر یا حتی فیلم هایی که از خود می گیریم به وقوع می پیوندد.
درست است که شاید سنسورهای دوربین به همان اندازه چشمان انسان به جذب فوتون می پردازند ولی آن ها اینکار را طی فرایندی پیچیده و از طریق لنزها انجام میدهند که میتواند بر نحوه دید شما تاثیرگذار باشد. از طرفی لنزهای مختلفی که برای انواع دوربین ها بکار می روند می توانند بر دید شما از هر عکس تاثیرگذار باشند. برای مثال بارها گفته شده است که اگر می خواهید در عکس لاغرتر بنظر برسید باید از لنزهای بلندتر استفاده کنید زیرا هرچه لنز کوتاه تر باشد عرض تصویر بیشتر خواهد بود.
از سویی دیگر معمولا پیشانی یا بینی شما در عکس هایی که با موبایل میگیرید بزرگتر از حد معمول بنظر میرسند. اصلی ترین دلیل وقوع این امر اینست که سوژه اصلی عکس بیش از حد نزدیک به لنز دوربین است. طبیعی است که وقتی شما سلفی می گیرید نسبت به حالتی که کسی دیگر از شما عکس میگیرد از لنز دوربین فاصله کمتری دارید. دلیل دیگر این امر اینست که در دوربین های موبایل معمولا از لنز زاویه باز استفاده می شود. یکی از ویژگی های این لنز اینست که سوژه اصلی عکس را در مرکز تصویر قرار داده و دیگر عناصر را به سمت گوشه های تصویر میکشد. به همین دلیل در عکس هایی که با دوربین می گیرید احساس می کنید تصویر شما بزرگتر از آن چیزی که واقعا هستید بنظر میرسد.
مقایسه آینه و چهره
اما آیا فقط دوربین ها در این بین مقصرند؟ مشخصا خیر. آینه ها هم به همان اندازه تقصیر دارند. چهره ای که آینه به شما نشان می دهد ممکن است با چهره ای که دیگران از شما میبینند کاملا متفاوت باشد.
شما جلوی آینه می ایستید که خودتان را سر تا پا برانداز کنید. این شاید منطقی بنظر برسد که شما فکر کنید در واقع دارید به خودتان همانگونه که هستید در آینه نطاره میکنید. ولی در حقیقت اینطور نیست. تصویری که شما میبینید تصویری است که آینه از شما ساخته است. تصویری که لزوما دقیق و مو به مو شبیه شما نیست. برای مثال ممکنست چشمان شما پایین تر از جایی که واقعا هستند نشان داده شوند. در واقع انگار شما به شخصی شبیه خودتان زل زدهاید نه کسی که دقیقا خود شماست!
یک دلیل دیگر میتواند این باشد که عکس ها، معکوس آن چیزی را که در آینه میبینیم به ما نشان میدهند. به هر حال دیدن خودمان بصورت معکوس میتواند کمی عجیب باشد شاید به این دلیل که چهره ما از آن تقارنی که فکرش را میکنیم برخوردار نیست و خب ما چه تصویری از خود در ذهن داریم؟ همان تصویری که در آینه میبینم. در حالی که برخی از ویژگیها و حالات خاص چهره به آن صورت که در آینه میبینیم قابل ثبت در عکس نیستند یا به بیان بهتر به شیوه ای متفاوت به ثبت میرسند و این نکته است که ما را به اشتباه میاندازد.
برای مثال ما در آینه ممکن است به ندرت متوجه انحنای بینی خود شویم ولی وقتی به عکس خود از زاویه مخالف نگاه میاندازیم بلافاصله به اولین چیزی که توجه مان جلب میشود این انحنا است (هرچقدر هم که کم باشد). به قول جی پری عکاس کانادایی: “مردم با تصویری که از خود در آینه میبینند بزرگ و بزرگتر می شوند و تصور می کنند این همان تصویری است که مردم هم از آنها میبییند و به همین دلیل وقتی خود را در عکس ها، برعکس آن چیزی که همیشه هستند میبییند حس عجیبی به آنها دست میدهد.”
تفاوت تصاویر دو بعدی و سه بعدی و نقش آن در تفاوت چهره و عکس
زندگی واقعی سه بعدی است. ولی عکس، دو بعدی است. این تفاوت میتواند پیامدهای عمدهای داشته باشد. برای مثال وقتی شما روبروی کسی میایستید تصویری سه بعدی از او را میبینید. بدون این بعد اضافی در عکسها ممکن است بازوی یک نفر کوچکتر یا بزرگتر از آن چیزی که در واقعیت است به نظر بیاید. شاید جالب باشد که بدانید به همین دلیل است که مدلهای حرفهای هنگام عکس گرفتن زاویه بدن خود را طوری تنظیم میکنند که برخی قسمتهای آن دورتر و برخی دیگر نزدیکتر به لنز باشد.
عملکرد مغز ما هم در متفاوت بنظر رسیدن عکس و چهره موثر است
با وجود توضیحاتی که تا اینجا برای چرا در عکس بد می افتیم داده شد هنوز به عجیب ترین نکته ای که در عکاسی وجود دارد نرسیده ایم و آن فرایندی است که در مغز ما میگذرد.
به این فکر کنید که وقتی جلوی آینه می ایستید چه کار می کنید. شما باید دقیقا رو به آینه بایستید وگرنه نمیتوانید به خوبی خودتان را ببینید و به همین دلیل هم است که بقیه بدن خود را هم بطور کامل نمیتوانید ببینید. البته این را هم در نظر بگیرید که جلوی آینه ناخودآگاه طوری ژست میگیرید که زیباترین تصویر و حالت را از خود به نمایش بگذارید. شما چاقی را پشت دسته ای از لباسها قایم میکنید و یا با اندکی کج کردن سرتان، نقصی که در صورتتان است از دید خود مخفی می کنید.
اما بقیه مردم (و همچنین عکاسان) این نسخه از شما را نمیبینند. آنها نسخه ای از شما را مشاهده میکنند که خودتان به ندرت شانس دیدنش را داشته اید. این قضیه درست شبیه اینست که اکثر مردم از شنیدن صدای خود در یک نوار ضبط شده متعجب میشوند یا حتی از آن بدشان می آید. زیرا آن صدایی نیست که خودشان اغلب میشنوند. ما به وسیله عکسها خود را در حالات مختلف، از نقاط و زاوایای متفاوت و از دیدگاهی کاملا بیطرفانه به نظاره مینشینیم. این درست است که لنزها ممکن است برخی واقعیات را تحریف کنند ولی با اینحال در بدبینانهترین حالت هم این عکسهای ناراحت کننده از چیزی که ما در آینه از خودمان میبینیم به واقعیت نزدیکترند.
همچنین نکته دیگری که وجود دارد اینست که چشمان ما (با کمک مغز) بطور اتوماتیک روشنایی و تاریکی را تنظیم میکنند. ولی دوربین ها چنین قابلیتی ندارند. ما فقط میتوانیم آنها را بگونه ای تنظیم کنیم که یا بر روی روشنایی تمرکز کنند یا بر روی سایه موجود در تصویر. ولی هرگز این دو کار را بصورت همزمان نمیتوانیم از آنها انتظار داشته باشیم.
در نتیجه با دیدن این تصاویر گاهی از خودمان میپرسیم: واقعا در مهمانی اینطور بنظر می رسیدم؟! جواب منفی است. عکس ها و عکس در آینه نمیتوانند همیشه وضعیت دقیق شما را در هر لحظه نشان دهند.
مساله دیگر نوع تمرکز ما است. ما بطور خودکار جزییات کوچک و بی اهمیت را در کسری از زمان ویرایش میکنیم بطوری که حتی به چشممان هم نمی آیند. ولی وقتی عکسی را نگاه میکنیم این جزییات به روشنی در معرض دیدمان قرار میگیرند و این امر باعث میشود که از دیدن چهره خود تعجب کنیم.
هر عکس داستان خودش را دارد
نکته ای که باید به آن توجه داشت اینست که خود ما انسانها هم همیشه از لحاظ بصری در یک حالت خاص نیستیم. ما در موقعیتهای مختلف لباسهای متفاوتی میپوشیم. ما در زمانهای مختلف و در مواجهه با شرایط مختلف رفتارهای متفاوتی انجام میدهیم. حالتهای ذهنی و احساسات ما نیز همواره در حال تغییر است. بنابراین نشان دادن اینکه شما واقعا چه کسی هستید آن هم فقط با یک عکس، تقریبا غیر ممکن و نشدنی خواهد بود. یک توصیف صادقانه از اینکه شخصی چگونه آدمی است تنها زمانی میتواند ارائه شود که با آن شخص در تعامل مستقیم بوده باشید.
ضمنا طی تحقیقاتی هم مشخص شده است که اگر عکسهایی متفاوت از یک شخص را تماشا کنیم ممکنست این حس به ما دست دهد که داریم به انسانهایی کاملا متفاوت نگاه میکنیم. اما چرا این اتفاق میافتد؟ چون ما همواره فرضیاتمان را بر اساس یک عکس به پیش میبریم. اگر مردی در تنها عکس پروفایلش تیشرتی سفید پوشیده باشد ممکن است فکر کنیم این چهره و تیپ همیشگی اوست. در حالی که درعمل واقعا اینطور نیست. جالب اینجاست که با اینکه همه ما از نظر منطقی میدانیم چنین تصوراتی درست نیست ولی نحوه کار ذهن ما به این شکل است و ناخودآگاه ما را به سمت چنین فرضیاتی سوق میدهد.
بنابراین اگر شما در عکسی ادای ادمهای عجیب و غریب را در آورید ممکن است کسی که برای اولین بار عکس شما را میبیند فکر کند شما واقعا عجیب و غریب هستید!
یا اگر در عکسی ژستی بسیار خشک و جدی گرفته باشید دیگران فکر خواهند کرد که تابحال در زندگیتان هیچوقت انسان شوخ طبعی نبودهاید!
این در حالیست که دوستان و آشنایان ما چنین تصوری را از دیدن عکس های ما نخواهند داشت چون آنها خلقیات و رفتار ما را بسیار خوب میشناسند. بنابراین وقتی شما عکسی را برای پروفایل خود انتخاب میکنید در واقع دارید انتخاب میکنید که در نظر شخصی که تابحال با شما روبرو نشده است چگونه آدمی بنظر بیایید. پیش از این در انزل وب مطلبی برای راهنمایی در خصوص انتخاب عکس پروفایل منتشر شده است. برای مطالعه این مطلب می توانید به چگونه بهترین عکس را برای پروفایل خود انتخاب کنیم مراجعه کنید. ضمنا برای ساخت عکس پروفایل نیز می توانید مطلب ۹ ابزار آنلاین جهت ساخت عکس با اندازه مناسب برای شبکه های اجتماعی را مطالعه نمایید.
در نهایت اینکه هیچ عکسی نمیتواند بطور کامل بگوید که شما که هستید یا حتی شبیه چه چیزی هستید. جوری که شما واقعا هستید با جوری که شما در یک عکس بنظر میرسید متفاوت است. برای مثال امکان دارد کسی به عکس خودش نمره ۱۲ بدهد چون فکر میکند به اندازه کافی جذاب نیست در حالی که حقیقت اینست که این شخص در زندگی واقعی نمره ۱۸ دریافت میکند. چون یک عکس نمیتواند همه آن چیزی که او هست را نشان دهد.
نظرات و پیشنهادات شما؟
در مطلب امروز به بررسی علل تفاوت چهره در عکس و آینه را خدمت شما معرفی کردیم. شما تاکنون با این قضیه برخورد کرده اید؟ می توانید نطرات، پیشنهادات و تجربیات خود در این زمینه را در بخش دیدگاه ها با ما به اشتراک بگذارید.
مشکل منم همینه تو سلفی اینقدر قشنگ میوفتم هرکی عکسای سلفیمو میبینه چقد تعریف میشنوم تو آینه نگا میکنم عالیه اما هیچ وقت با پشت گوشی عکس نمیگیرم همسرمم عکس میگیره پاکش میکنم از بس زشت دیده میشم خیلی غصه میخورم بیرون ک میرم سرمو میندازم پایین از نگاها اذیت میشم پشت سر همسرم قائم میشم همیشه میگه دیوونه ای کاش بقیه هم چهره تورو داشتن اینقد ک خودمو بد میدونم همیشه فکر میکنم الکی میگه دروغ میگه تا دلم نشکنه 😭
سلام من توی عکسایی که ازم میگیرن خیلیی بد میوفتم توری که هر وقت میخوام برم جایی ماسک میزنم ولی تو سلفی خوب میوفتم تو آینه هم فوق العاده بعد یه مدت این قضیه خیلی کلافم کرد از بقیه پرسیدم و ازشون خواستم یه عکسی ازم بگیرن گفتم حالا بگو من چه شکلی ام شبیه تو آینه ام یا تو عکس گفت تو آینه بعد من دیگه خیالم راحت شد ولی من بازم نگرانم نکنه طوری که من خودمو تو آینه میبینم با چیزی که بقیه میبینن فرق کنه
چهره من جلوی آینه و سلفی از نظر خودم و بقیه خیلی خوبه بخوام اینجوری بگم که تا جایی که همکلاسیم بم گف روت کراشم😐ولی وقتی از بقیه میخوام ازم عکس بگیرن افتضاحه یعنی میتونم بگم اگر به فیسم ۱۷ میدادم اونوقت صفر میدم دقیقا نمیفهمم من باید کدومو بپذیرم خیلی دوس دارم یه دقیقه جای یکی باشم خودمو نگاه کنم 🤒😂نظرا رو خوندم ولی بازم شک دارم 🤒
مشکل اصلی دوربین هستش من وقتی میرم پیش نامزدم خیلی زیبا میبینمش ولی وقتی عکساشو برام میفرسته خیلی زشت میشه
دوستان چهره ی شما کاملا شبیه ب تصویر ایینه هست فقط معکوسش..اینک معکوس هست هم دلیلی بر این نمیشه ک دیگران شمارو کج میبینن،چون اولا اونا ب این تصویر عادت دارن و اتفاقا اگ تو ایینه شمارو نگا کنن کج میبیننتون..و دوم اینکه هرکسی بیشتر از همه به جزئیات و ایرادات صورت خودش دقت میکنه و دیگران تصویر کلی شمارو میبینن و اصلا اونقدر ایرادات رو نمیبینن..من خودم وقتی با دوربین جلو از کسی عکس میگیرم همشون میگن وای چقد اینجام کجه اونجام کجه چقد زشتمو اینا درصورتی ک من هیچ کدوم از اون ایرادات رو نمیبینم..با دوربین گوشی هیچ وقت نمیتونین چهرتونو اونطوری ک بقیه میبینن ببینین..چون توی عکس تصویر شما دو بعدیه و دوری و نزدیکی از دوربین خیلی انهنای صورت شمارو تغیر میده..
حاجی من تو خونه صدام میزنن بوراک همون بوراک ازچویت ترکیه یی عموم بهم میگه بوراک نسخه ۲ خودمم تو آینه همونم
ولی وقتی ازم عکس میگیرن عین کلیان امباپه میمونم 🤣
من هم توی آینه و سلفی و از نظر دیگران خیلی خوبم ولی با دوربین پشت انقدر بد میفتم که بارها تصمیم به خودکشی گرفتم اما دلیل اینکه انقدر توی عکس بد میفتم رو هم میدونم. دوربین های امروزی عمق سنج دارن و نقاطی از صورت شما که به لنز دوربین نزدیکترن رو پر جزئیات تر نشون میده و همین باعث برهم زدن تقارن صورت شما میشه مثلا کسی که گونه برجسته ای نداره دماغش و پیشونیش بیشتر دیده میشه پهنای صورتش کمتر دیده میشه یا کسی که زاویه فک نداره صورتش نامتقارن دیده میشه (پیشونی پهن و فک پایین تیز و لاغر )در صورتی که در واقعیت ممکنه خیلی زیبا باشه. همتون آدم های زیادی رو دیدین که صورت خیلی معمولی و یا حتی تا حدودی زشت دارن اما چون برجستگی های صورتشون به جاست (فرم لب هاکه از قوص دندان تاثیر میگیره، گونه ها، زاویه فک که باعث میشه چارچوب صورتتون بهتر دیده بشه ) اینها توی عکس فراتر از اون چیزی که هستن دیده میشن. بنابر این اگر میخاید توی عکس هم مثل اون چیزی که هستید زیبا به نظر بیاید باید برجستگی های گونه، فک، لب ها و چانه تون به جا باشه.
من همیشه وقتی عکس میگیرم کلا قیافم کج میوفته و این موضوع به تنهای داره زندگیمو نابود میکنه تا حدی که میخوام ترک تحصیل کنم و از خونه نرم بیرون یعنی واقعا کجم؟
من هم دقیقا همینجورم توی سلفی البته خوبم ولی با دوربین پشت که عکس میگیرم به حدی زشت میشم که عکس خودمو میبینم روانی میشم. و این خیلی اذیتم میکنه
من همین الان سلفی گرفتم قیافم کلا عوض شد حتی کج نشون داد 🤣 ولی تو آینه اینطور نیستم ! تو دوربین عادی هم اینطپر نیستم ولی سلفی افتضاح ! چیشده جریان چیه من اینطوریم یا همه اینطورین یکی جواب بده از ترس خودم خوابم پرید🤣🤣
منم دقیقا چون این مشکلو داشتم، سرچ کردم…لعنت به گوشی ها
با سلام بینی من تقارن نداره، تیغه بینی کجه و هم حفره های چپ راستم کجه با دوربین سلفی گوشی و آیینه خوبه قضیه اما عکس از روبرو خوب نیست
من شش سال هست درگیر کنسر شدم و یکی از عواملش رو میتونم به همین اشاره کنم که اعتماد به نفسم رو به شدت پایین آورد تبدیل به غول سیاه شد تو ذهنم و باعث استرس و مریضی شد الان فقط نمیدونم خودمو اینجوری قبول کنم که اینطوری خلق شدم یا برم پیش دکتر جراح زیبایی!!
من هم دقیقااا این مشکل رو دارم انقد که فکر میکنم ممکنه به خاطر این همه استرس درگیر کنسر بشم
سلام من اعتماد به نفس ندارم نمیدونم چرا تو عکس صورتم کج میوفته و بد خدایا کمکم کن به خاطر ایم مشکل دارم گریه میکنم که چرا من مثل بقیه نیستم آخه چرا هر که عکسمو میبینه بهم میخنده بعد بهم میگن تو چرا عکس نداری از خودت خب چیکار کنم🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺😭😭😭
حسن جان بیا باهم صحبت کنیم راجع به این موضوع
این آیدی تلگرام منه @vahidkheradmand93
ادمین جان لطفا لینک کن منو حسن جان رو لطفا
بیا بامنم صحبت کن لطفا
منم مشکل حسن دارم🥺🥺🥺🥺
من خودم یکم ور رفتم به این چیزا و …
دیدم که وقتی توی آینه نگاه میکنم
قیافه خودم و از بچگی دیدم و باهاش کنار اومدم و فکر میکنم این قیافه عادیمه
ولی وقتی از دوربین پشت گوشیم از خودم فیلم میگیرم ،،
میبینم که چرا موهام اینطوریه یا دماغم کجه …!
اما میخواستم اینو بدونم که ، بقیه آدما هم من رو با این قیافه کج میبینن یا نه
دقیقا منم همینطور
این مطلب از نظر علمی فقط قسمت عکسش درسته و بقیش رسما چرته
اگه می خواید مطمئن بشید دراینه به یک فرد دیگر نگاه کنید
عین چیزیه که از رو به رو میبینید
ولی در عکس عموم مردم زشت ترند
وای دقیقا من حتا روم نمیشه نشون بدم:) همیشه دوربینو برمیگردونم عکس میگیرم میشینم گریه میکنم میگم چرا من کجم ولی بقیه درست میفتن مشکل از منه پس
منم مشکل شمارو دارم تو دو راهی گیر کردم نمیدونم واقعیم کدومه میشه لطفا کمک کنید
من هر وقت از خودم عوس میگی
هعی امیدوارم بقیه شبیه دوربین جلو گوشیم و آینه منو ببینن نه دوربین پشت! شایدم واقعا کجم-_- عکسی که از خودتون میگیرید حالا چه از جلو چه از پشت اگه ویرایش بزنید چرخش افقیش کنید (قرینه) دوتاش واستون زیباست؟ فکر کنم درصد کمی از آدما کاملا متقارنن..و شایدم واقعا بخاطر عادته چون عکس بقیرو قرینه میکنم تفاوتی نمیبینم😭
وااای دقیقا همینطوره تو آینه و دوربین سلفی یه شکله اما دوربین پشت فاجعه ست! و سوالی ک هست اینه ک من واقعا کجم؟ واقعا اینقد بی ریختم؟ ب خودم میگم پس چرا بقیه اینقد بهم میگن خوشگلی و فلان اون عکسای لعنتی با دوربین پشت هیچ زیبایی ندارن
منم وقتی از دودبین جلوم عکس میگیرم خیلی خوب میافتم یا حتی تو اینه ولی وقتی یکی از پشت ازم عکس میگیره همه چی خراب میشه اصلا یه ادم ویگه میشم همه بهم میگن شبیه لیسا ام ولی اینو وقتی قبول دارم که از جلو عکس میگیرم ولی وقتی عکسی که از پشت گرفتن رو میبینم اصلا هم شبیه لیسا نیستم یعنی چی یکی نیست بگه ایا واقعا اوناهم منو کج میبینن یا فقط خودمم من فقط وقتی از جلو عکس میگیرم میگم شبیه لیسام ولی عکس از پشتو قبول ندارم و اگر اینطوریه چرا بقیه بهم میگن شبیه لیسا در حالیکه از دوربین پشت هیچ شباهتی ندارم یکی جواب بده تروخدا!!